گروه کانونی

   پژوهش گروه کانونی شیوه ای برای جمع آوری داده های کیفی می باشد که افراد را در یک بحث گروه غیر رسمی (یا چندین بحث) پیرامون موضوعی خاص یا مجموعه ای از موضوعات وارد می کند. در گروه های کانونی تعامل بین اعضای گروه ویژگی کلیدی و مهم این شیوه تحقیقی است که بر اساس آن گروه های کانونی  از مصاحبه گروهی که تعاملی بین مصاحبه گر و مصاحبه شونده است متمایز می گردد. در این موقعیت گروهی افراد به دیدگاه های یکدیگر واکنش نشان می دهند بطوری که طرح تنها می تواند زنجیره ای از پاسخ ها و واکنش ها را از سوی حاضران ایجاد نماید. این نوع تعامل با عنوان تآثیر گذار (هم نیروزادی) توصیف میشود که بر همین اساس برخی از پزوهشگران متعقدند در گروه های کانونی اطلاعات به نسبت بیشتری در مقایسه با شیوه های پژوهشی دیگر به دست می آید.
   در گروه کانونی، بحثی گروهی راه می افتد که پیرامون موضوع یا موضوع هایی خاص تمرکز شده و به این ترتیب، واژه «کانون» به همین نکته اشاره می کند. گروه های کانونی را می توان براساس ملاک های گوناگون برای کشف عمق دیدگاه های مردم با ویژگی های مختلف تشکیل داد. گروه از سوی گرداننده ای اداره می شود که از مصاحبه های بدون ساختار، نیمه ساختار یافته یا ساختار یافته پیروی می کند. گرداننده به دنبال دستیابی به تجربیات مهم مصاحبه شونده ها درباره موضوع یا موضوعات مورد بحث است. موضوع مورد بررسی نیز می تواند فرآورده، خدمت یا پیامی درباره یک فرآورده، مفهوم یا مؤسسه باشد.